نمودهای فلسفه وجودگرایی در مجموعه‌ی داستانی «گفتگوی ناشنوایان» از جُرج سالم

چکیده تحولات سیاسی جهان عرب در دهه های شصت و هفتاد قرن بیستم وبه طور مشخص شکست اعراب در جنگ ژوئن 1967روحیه یاس و ناامیدی را برای نویسندگان عرب به ارمغان آورد .جرج سالم داستان نویس معاصر سوری از سویی تحت تاثیر از ادبیات غرب به ارائه افکار و اندیشه های اگزیستانسیالیستی در نوشته هایش پرداخت. ارائه موفق این مفاهیم در مجموعه‌ی داستانی «گفتگوی ناشنوایان» ضمن تبیین جایگاه ویژه‌ی نویسنده در نگارش داستان با رویکرد فلسفی-انسان‌مدار، ضرورت پرداختن به این اثر را نشان می‌دهد مقاله حاضر می‌کوشد با بررسی تحلیلی- توصیفی این اثر و از رهگذر رابطه‌های درون‌متنی و فضای داستان‌ها به واکاوی نمودهای فلسفه وجودگرایی در این مجموعه که نمونه‌ای از تأثیرپذیری داستان‌های دهه هفتاد سوریه از تفکرات وجودگرایی است، بپردازد. براساس یافته‌های پژوهش، سالم در اثر یاد شده به تأثیر از تفکرات وجودگرایی به طرح و بیان مفاهیمی چون تنهایی، رهاشدگی، مرگ، گناه، احساس مسئولیت، وضعیت بشری و تعالی انسان می‌پردازد و انسان را موجود تنها و جدا افتاده­ای نشان می‌دهد که به تنهایی به سوی سرنوشت در حرکت است. دیگران با درک نکردن و گاهی خصومت با وی موجب مرگ روحی انسان گشته و او را به لبه پرتگاه نیستی سوق می‌دهند ولی با همه‌ی این‌ها، نویسنده به مانند سارتر انسان را در برابر بشر مسئول می‌داند. کلید واژه­ها: داستان، سوریه، جُرج سالم، وجودگرایی، گفتگوی ناشنوایان